Voordat we gaan zingen komen eerst de dominee, ouderlingen, diakenen en helpers binnen en wordt  de bijbel neergelegd.

afkondigingen 

kinderkoor Joy en de gemeente zingen  Kleuren, kleuren

de paaskaars wordt aangestoken door Eveline

zingen  Psalm 116:1,3

stil gebed

bemoediging en groet 

kinderkoor Joy zingt

gebed

zingen      Gezang 314:1

schriftlezing door Henk   Marcus 4:35-41

zingen   Je hoeft niet bang te zijn

preek    Thema: Al gaat de storm tekeer…

Zo’n halve maand geleden geleden stormde het heel erg hard. Wie weet dat nog? Wat gebeurde er toen allemaal? Wie was er bang?
Nou, ik heb er ook nog een kort filmpje van, kijk maar…

De discipelen van Jezus komen ook in een storm terecht. Met een boot, midden op het meer. Het begon trouwens allemaal zo mooi. Samen met Jezus waren ze in de boot gestapt om naar de overkant te varen. Het was op het Meer van Galilea. Dat is wel een stuk groter dan de Reeuwijkse Plassen hoor. Maar wat was het heerlijk. De wind blaast heerlijk in het zeil. Er zit een lekker gangetje in. De zon schijnt. Puur genieten.
Tenminste, wie houdt hier van varen? Ik wel hoor. Of houd je liever van andere dingen? Vertel eens… Nou, voor al die mooie en goede dingen mag je de Here God bedanken. Hij geeft ons die.

In een scheepje over zee,
vaar je mee, vaar je mee,
in een scheepje over zee
vaar je mee?

Ken je dat liedje? Maar het gaat verder hè…

Oei, daar komt een wilde storm,
’t is enorm, ’t is enorm,
oei, daar komt een wilde storm,
’t is enorm!

Nou, ’t is zeker een enorm wilde storm. Daar bij dat Meer van Galilea heb je bergen eromheen. En daar kan de wind soms met een rotvaart naar beneden komen. Dat noem je valwinden. Die zwepen dat water op. Dan wordt het in plaats van een rustig meer een woeste zee.
En dat overkomt de discipelen. En dat is het opeens heel anders. Dan is het niet meer genieten. Kijk maar eens naar de volgende plaat. De boot hangt helemaal scheef. Het zeil is aan flarden gewaaid. Enorme golven beuken tegen het schip aan. Er komt zoveel water binnen. Eén discipel staat ook met een emmertje te scheppen, maar dat heeft geen zin, want elke keer komen er emmers water tegelijk weer binnen. Als er niks gebeurt, staat de boot onder water en zinken ze naar de bodem. En wie ligt daar te slapen, zelfs letterlijk op één oor? Jezus! Hij slaapt. Terwijl het stormt. Terwijl de wind buldert! Terwijl de golven tegen het schip beuken! Terwijl de boot vol water dreigt te lopen! Hoe kan Jezus dan slapen?

Misschien heb je dat ook wel eens, of u. Dat je het moeilijk hebt. We zeggen wel eens: het water staat me tot aan de lippen. Nou, dan zie je het niet meer zitten. Bijvoorbeeld als iemand van wie je heel veel houdt, ziek is, heel erg ziek. En hoe je ook voor diegene bidt, hij wordt niet beter, zij wordt alleen maar zieker. Of je voelt je zelf erg verdrietig. Of bang. Of je maakt je zorgen. En je denkt: Waar is God nou? Ik merk niks van Hem. Het lijkt wel alsof Hij slaapt. Net als Jezus in de boot bij de discipelen.
Nou weet je, soms laat God ons ook weleens wachten. Geloven, bidden, is niet hetzelfde als een snoepautomaat zeg maar. Je gooit er een muntje in en dan komt het er gelijk uit rollen waar je voor gebeden hebt, waar je zo naar verlangt. Nee, het kan gerust ook lang duren. Bij geloven hoort ook dat je kunt wachten. Als je maar weet, dat God je echt wel ziet en dat Hij je niet loslaat. Dat doet Jezus met de discipelen ook niet.

Jezus slaapt. Eigenlijk is dat ook heel mooi. De storm mag dan nog zo tekeer gaan, Jezus slaapt. Hij blijft rustig. Omdat Hij weet dat Zijn Vader voor Hem zorgt, omdat de wind en het water uiteindelijk niet sterker zijn dan Hij. Daar vertrouwt Hij op. Hij vertrouwt op zijn hemelse Vader.
Vertrouwen. Weet je, dat zag ik ook bij Tijs. Tijs is de broer van mijn vrouw. Hij woont in Ipse de Bruggen in Waddinxveen. Maar als hij vroeger ook thuis was, dan kon het ook wel eens heel slecht weer zijn. Bijvoorbeeld onweer: met van die felle bliksemflitsen en enorm harde klappen. Mijn vrouw was toen nog een klein meisje en die was doodsbang van dat onweer. Weet je wat haar broer, wat Tijs dan zei? ‘Je hoeft niet bang te zijn, want Jezus is er toch!’ Zo is het.

Nou je, die discipelen zijn wel bang. En ze roepen tot Jezus: ‘Meester, word wakker! Doe toch iets, straks verdrinken we!’ Ze schreeuwen het uit: ‘Kan het U niet schelen dat we vergaan?!’ ‘Niet aardig’, zou Tijs zeggen. Nee, daar spreekt niet veel geloof uit. Daar heeft Jezus het dan ook zeker over. Maar eerst richt Hij zich op de wind, op de storm. Met enkele korte bevelen legt Hij deze het zwijgen op: ‘Houd op! Wees stil!’ Kijk eens hoe mooi dat op deze plaat staat. Jezus staat op de voorkant van het schip, de voorplecht noem je dat. En Hij lijkt wel een soort dirigent: Hij laat het orkest van de storm stoppen: dit is de laatste maat, stop, schluss!
Weet je wat ik zo mooi vind aan jullie? Dat ik dat verschillenden van jullie ook zie doen als we zingen. Dat jullie dan de maat meeslaan, een soort meedirigeren, of met je hoofd meegaan, of met je hele lijf. Prachtig! Want dat mag ook meedoen als we muziek maken, als we zingen voor God en tot Hem.

Terug maar de plaat. Zie je die discipel achter Jezus? Hij kijkt vol bewondering naar hem op. En op de volgende afbeelding zie je wat er gebeurde: de storm stopte meteen en het water werd spiegelglad. Het zeil hangt recht naar beneden, helemaal stil. En de discipelen zijn er nog steeds ondersteboven van: ‘Wie is deze man? Zelfs de wind en het water doen wat Hij zegt!’
Ja, daarvoor heeft Jezus ze wel een beetje streng toegesproken: ‘Waarom waren jullie zo bang? Geloven jullie nog steeds niet in Mij?’ Ja, soms moeten je vader of je moeder, of de leiding op de groep, of een juf of meester wel eens streng tegen je zijn. Zodat je het weer goed doet. Zo is Jezus hier ook even streng tegen zijn discipelen. Niet om ze extra verdrietig of boos te maken. Maar juist om ze weer te laten bedenken wie Hij is, en dat ze bij Hem niet bang hoeven te zijn.

En zo komt Hij vanmorgen ook bij ons, bij jou en bij mij. Al gaat de storm tekeer, je hoeft niet bang te zijn. Al gebeuren er verdrietige dingen in je leven. Al maak je wel eens fouten. Al gaat het wel eens helemaal mis. Je hoeft niet bang te zijn. Want Hij houdt van je. En Hij wil je rust geven. Hem mag je vertrouwen. Hij is bij je, elke dag.

Of zoals een mooi gedicht zegt:

Wees stil, zo zegt een stem in mij,
hier is mijn hand, Ik ben erbij,
Ik maak een einde aan de nacht;
hier is het licht – het is volbracht!

Als deze stem maar in mij zingt
wanneer het duister mij omringt,
als deze hand mij maar geleidt
raak ik mijn diepste angsten kwijt.

Amen

(de afbeeldingen die tijdens de preek gebeamerd werden, zijn afkomstig uit de Kijkbijbel)

zingen    Gezang 445:3 Ruwe stormen mogen woeden

geloofsbelijdenis    

Wij geloven
in de Here God, onze Vader, die alles gemaakt heeft:
de wolken, de bloemen, de dieren en de mensen

Wij geloven
in Jezus Christus, de Zoon van God,
die geboren werd in Bethlehem,
die gestorven is aan het kruis en ook begraven is,
maar na drie dagen is opgestaan uit de doden

Wij geloven
dat de Here Jezus naar de hemel is gegaan en dat Hij
terugkomt naar deze aarde om alles nieuw te maken.

Wij geloven
in de Heilige Geest, die gekomen is op het Pinksterfeest
en wil wonen in onze harten.

Wij geloven
in één christelijke kerk, waarin wij allemaal bij elkaar horen.

Wij geloven
dat onze zonden vergeven zijn en dat wij straks een nieuw
lichaam krijgen en dan mogen wij altijd bij Jezus zijn.

Amen

zingen  Wij leggen onze gaven

inzameling van de gaven, Wim en Jantine helpen mee

er worden 3 kaarsen aangestoken door Eveline

kinderkoor Joy zingt twee liederen, waaronder het zegenlied samen met de gemeente

zegen

zingen  Gezang 456:3 Amen, amen, amen