welkom en mededelingen 

stil gebed 

votum en groet

muziek            Freedom I Want van Trinity

Tekst:

gebed

kindermoment

Wat heb ik nou toch meegenomen? Allemaal doosjes met Smarties. Wie lust er geen Smarties? Ik ben er ook gek op. Ik zal zo’n doosje eens openmaken. Je hebt ze dus in allerlei kleuren. Maar hoe is dat binnenin? Wie weet hoe ze er binnenin uitzien? Van chocola. Kijk maar (eentje doorsnijden, en nog eentje).
Kijk, wij mensen kunnen ook verschillende kleuren hebben. Wit, lichtbruin, donkerbruin, nog donkerder. Of je bent een jongetje. Of een meisje. Je kunt heel makkelijker leren en bent goed in rekenen en lezen. Of je vindt dat juist een stuk moeilijker. Er zijn mensen die geloven, en die niet geloven. Of die een ander geloof hebben. Zoveel verschillen. Net als die Smarties. Maar toch, van binnenuit hebben we allemaal hetzelfde. En dat is rood. Bloed. Dat heeft bij iedereen dezelfde kleur. We zijn allemaal mens. En nog belangrijker. We zijn allemaal door God gemaakt. Zonder Hem zouden we er niet zijn. En Hij houdt van ons allemaal. En nu wil Hij dat we ook net als Hij naar elkaar kijken. Ook naar kinderen, naar grote mensen, die anders zijn. Iedereen hoort erbij. Niemand mag overgeslagen worden, of naar behandeld. Want we zijn allemaal mens, allemaal met dezelfde kleur bloed. Net als die Smarties van binnen allemaal hetzelfde zijn. Om dat niet te vergeten krijgen jullie van mij zo’n doosje mee. Voor thuis hè…

schriftlezingen       Psalm 87 en Galaten 3:26-29 (Bijbel in Gewone Taal) door Taras Koole en Carina Bezemer

peiling over ongelijkheid via Mentimeter

filmpje met gemeenteleden over gelijkheid en ongelijkheid

preek             Thema: ‘Iedereen hoort erbij’

Gemeente van Jezus Christus, beste jongeren en kinderen,

Er was eens een leraar die een test deed in de klas. Vooraan in het lokaal zette hij een prullenbak en alle leerlingen moesten een propje daarin proberen te gooien. Dat was natuurlijk voor degenen die vooraan zaten een stuk makkelijker dan voor degenen die op de tweede of derde rij zaten. Laat staan voor hen die helemaal achterin de klas zaten. Vooral die groep reageerde verontwaardigd: ‘Dit is toch niet eerlijk!’
Die leraar wilde hiermee iets duidelijk maken. Er zijn mensen in onze maatschappij die zeg maar vooraan zitten. Voor hen is het makkelijker om te slagen. Maar er zijn ook hele groepen mensen die achteraan zitten. Voor hen is het veel moeilijker. Vraag dat maar aan mensen met een beperking. Hoe moeilijk het kan zijn om een baan te krijgen. Of hun baan in deze tijd te behouden. Vraag dat maar aan mensen met een allochtoonse achtergrond. Ze hebben ooit iemand twee sollicitatiebrieven laten schrijven, precies dezelfde. Alleen stond onder de eerste zijn eigen Marokkaanse naam, en onder de tweede een verzonnen Nederlandse naam. Met de eerste brief werd hij niet uitgenodigd voor een gesprek, met de tweede wel.
Met de eerste brief zat hij zeg maar achteraan in de klas, met de tweede brief vooraan. Wat een ongelijkheid eigenlijk, wat een onrechtvaardigheid!

In het filmpje met gemeenteleden ging het ook over ongelijkheid: Willem die vertelde hoe hij en zijn partner René niet echt welkom waren in een kerk in hun woonplaats. Vanwege hun geaardheid. Monica en Frederique die vertelden hoe ze gepest waren op de basisschool, – een christelijke basisschool nota bene! – omdat ze een kleurtje hebben, zoals ze dat zelf zeiden. Nu is dat bij hen alweer een tijd geleden gebeurd, maar ik kwam op internet nog een heel recent interview tegen met ene Junior. Hij is zanger in de BEAM Worshipband. Hij heeft een donkere huidskleur en een afro-kapsel. Hij zegt in dat interview dat hij bijna dagelijks te maken heeft met racisme. Op het vliegveld wordt hij er standaard tussenuit geplukt voor een ‘random’ security check en als hij met z’n vrienden uitgaat is hij de enige van hen die gefouilleerd of zelfs geweigerd wordt. Hij ‘zou voor problemen zorgen’, krijgt hij dan te horen.

Tegen deze ongelijkheid werd de afgelopen tijd veel geprotesteerd. Dat begon in Amerika en het ging de hele wereld over. Ook in ons land, van Amsterdam tot Rotterdam, in Den Haag, Utrecht, Middelburg, enz. Ik hoorde toen ook reacties als: ‘Is dit niet een beetje overdreven? Het valt hier in ons land toch best mee? Ik heb zelf ook gekleurde vrienden en die ervaren zelf helemaal geen racisme, geen ongelijkheid.’ Dat kan. Dat is fijn. Maar er zijn ook andere verhalen. En ieder verhaal telt! Ieder verhaal dat wel ongelijkheid laat zien, verdient het zeker ook om gehoord te worden. En soms moet je ook doorvragen en beter luisteren. Zoals bij die zanger Junior, die perfect geïntegreerd is in die worshipband, maar die toch nog zoveel ongelijkheid meemaakt.

Een andere reactie die je ook veel hoort, het meest van witte mensen: ‘Black Lives Matter?? All Lives Matter!!! Het gaat toch niet alleen om ongelijkheid voor zwarte mensen? Ieder leven is toch waardevol!!
Helemaal waar. Maar dat was het punt niet, toen George Floyd omkwam door politiegeweld, en dit een reeks van protesten in gang zette. Toen ging het om zwarte levens, die veel meer te maken hebben met politiegeweld, met etnische profilering, zoals dat heet, met zeg maar achterin het lokaal zitten.
Zeker, ‘all lives matter!’, iedereen doet ertoe. Maar stel: je hebt een organisatie die opkomt voor patiënten met borstkanker. Dan is het super ongevoelig om te zeggen, zeker tegen iemand die borstkanker heeft, of die iemand kent die daaraan zelfs gestorven is: ‘Ja, maar alle mensen met kanker doen er toch toe?’ Zeker, maar daarmee neem je mensen met borstkanker niet echt serieus, door het algemeen te maken. Zo is het ook met Black Lives Matter. Deze groep mensen roept om gelijkheid, en vraagt of wij hen daarin steunen. Dan voel je daarin toch met hen mee? Stel dat het jou zelf zou treffen? Dan gun je hen die gelijkheid toch? Zoals je dat ieder mens gunt, die te maken heeft met ongelijkheid. Of niet dan?!

Zeker vanuit het geloof! Bijzonder dat Willem in het filmpje een tekst aanhaalde uit Galaten 3. Precies wat we ook in deze dienst gelezen hebben, terwijl hij dat toen nog niet wist! Bijzonder dat hij diezelfde woorden al aanhaalde: diepe woorden, die inderdaad juist ook hierover alles te zeggen hebben: ‘Omdat jullie in Jezus Christus geloven, vormen jullie een eenheid: Joden en niet-Joden, slaven en vrije mensen, mannen en vrouwen. Verschillen zijn niet belangrijk meer.’ Weet je, dit was in de tijd van Paulus echt revolutionair. Want die verschillen die hij noemt, waren voor heel veel mensen toen wel heel belangrijk en beslissend. Het was een wereld van verschil of je een slaaf was of een vrij mens. En dat gold ook of je man of vrouw was. Als vrouw zat je echt op de tweede rij zeg maar, nou eigenlijk nog wel verder naar achteren. Weet je wat een Joodse man toen elke morgen bad? ‘Ik dank U, Heer, dat ik geen beest ben, dat ik geen heiden ben, en dat ik geen vrouw ben.’ Met andere woorden: dan zou ik echt zoveel minder af zijn. En Griekse mannen dankten hun goden voor hetzelfde. Over ongelijkheid gesproken…
Maar onder die ongelijkheid legt Paulus dus een bom. Beter gezegd: daaronder legt het geloof in Jezus Christus een bom. Waarom? Omdat we bij Hem allemaal één zijn. Omdat we Hem allemaal nodig hebben. Wie of wat we ook zijn. Niemand van ons kan zonder Hem, want niemand kan zichzelf redden, kan zijn eigen missers, zijn eigen zonden wegpoetsen. Nee, daarvoor hebben we Jezus nodig. En daar is Hij voor. Iedereen mag bij Hem komen. Niemand wijst Hij af. Of je je een jongen bent of een meisje. Of een transgender. Een man of een vrouw. Wit of met een kleurtje. Hetero of een homo. Een winner of een loser. Vooruitstrevend of behoudend. Hoogbegaafd of juist praktisch ingesteld. Gezond of ziek. En welke verschillen er niet allemaal kunnen zijn. Bij Jezus vallen ze weg. Bij Hem ben je welkom. Iedereen hoort erbij.

Dat vind ik ook zo mooi aan Psalm 87, die we vanmorgen ook lazen. Daar wordt tegen de volken gezegd dat ze in Sion, dus in Gods huis in Jeruzalem, welkom zijn. Álle volken, van noord tot zuid, van oost tot west. Ja, zo staat het in de Bijbel in Gewone Taal. In andere bijbelvertalingen wordt een aantal van die volken ook bij name genoemd. Niet zomaar wat volken. Nee, daar zit Egypte bij. En Babel. En de Filistijnen. Nou, dat waren vijanden van Israël. Maar ook zij zijn welkom. Ook zij horen bij de Heer. En ook Tyrus wordt genoemd. Dat was een zeevarend volk. Heel anders dan die landrotten van de Israëlieten. En de Nubiërs worden genoemd. Dat waren de zwarte mensen in het Midden-Oosten uit die tijd. Ook zij zijn allemaal welkom in Sion. Iedereen mag erbij horen.
Kun jij zo naar anderen kijken? Zo van: ‘Jij hoort erbij! Ik wijs jou niet af. Ik zet je niet in de hoek. Hoe anders je ook bent. Qua kleur, qua geaardheid, qua denkbeelden. Voor God, bij Jezus, zijn al die verschillen immers niet beslissend. Die vormen geen barrière.’ En kun je zelfs zo naar diegene kijken, die je eigenlijk niet ligt, waar je moeite mee hebt? Waar je misschien wel eens ruzie mee hebt gehad, of nog erger? Zoals Israël had met Egypte, met Babel, met de Filistijnen: hun ergste vijanden. Maar God zegt tegen hen: ‘Ook jullie zijn welkom! Ook jullie horen erbij!’ Als God zo naar ons mensen kijkt, zullen we het toch naar anderen doen? Omdat je weet dat zij, net als jij, niet zonder Jezus kunnen. Omdat zij, net als jij, bij Hem welkom zijn. Dan vallen al die verschillen toch weg?

In het filmpje zegt Monica op het eind dat ze droomt van een gemeente waar nog meer kleur komt. Ik droom met haar mee. Dat er in onze gemeente ruimte is voor allerlei verschillende mensen. Qua kleur. Qua achtergrond. Qua geaardheid. Qua status. Ook als ze een rugzakje hebben, of een beperking, of anders zijn dan anders. Dat ze hier dan niet raar worden aangekeken, of worden genegeerd, maar ze zich hier welkom weten en voelen.
Zoals een lied zegt dat ik ergens tegenkwam. En je mag het op jezelf, maar natuurlijk ook op anderen hier betrekken:

Wees welkom met vragen,
op zoek naar een antwoord,
op zoek naar de zin
en het doel van de reis.
Welkom, gestruikelden,
welkom, gebrokenen,
vind kracht voor je lichaam
en rust voor je ziel.

Wees welkom met schulden,
met zorgen voor morgen,
wees welkom als niets in
de wereld je raakt,
waar je geweest bent en
wat je gedaan hebt,
verloren, de weg kwijt,
jong of bejaard.

Welkom, gelovigen,
dromers en planners.
Welkom, verdwaalden
op zoek naar een huis,
de handige jongens,
de gevers, de nemers,
de lachers, de zwervers,
op zoek naar een thuis.

Welkom, succesnummers,
iets te lang doorgegaan.
Welkom wie niet op
eigen benen kan staan,
vurige spreker,
die niets met de kerk heeft,
eenzame schreeuwer,
waar niemand om geeft.

Kom naar het feest, er is ruimte aan tafel,
kom maar, en doe met ons mee.
De Koning vol liefde staat zelf bij de deur
om de mensen te vragen
voor het feest dat Hij geeft,

Amen

collectemoment

zingen (door combo)                       One van U2

Tekst:

afscheid van kinderen van kindernevendienst (bij het doopvont) 

Maurits Abrahamse, Sam Meijerink, Lieke Ochtman, Fenna Spijksma en Timo Versluis

zingen (door combo)   Opwekking 767 Familie

dankgebed en voorbede

zegen