orgelspel 

mededelingen 

zingen (met combo)         Breng ons samen van Sela

stil gebed 

votum en groet

aanvangstekst  ‘En zie, er stond een troon in de hemel en iemand was op die troon gezeten…en een regenboog was rondom de troon.’ (Openbaring 4:2b,3b)

zingen (met combo)         Doop van Sela

de dopeling wordt binnengebracht

lezing doopformulier

doopgebed

doopvragen

zingen kinderlied (met combo)   Evangelische Liedbundel 421 Ben je groot of ben je klein

kindermoment

Moet je kijken wat ik nu heb meegenomen. Een oud fotoalbum. Tenminste, de foto’s staan in zwart wit. Schattig babietje, trouwens. Wel een beetje dik zie je dat… O, kijk, hier heb je het geboortekaartje: ‘Cornelis, zoon van G. van den Berg en W.A.J. van den Berg Steenks.’
Wie zou dat nou zijn, die Cornelis? Ik. Het is mijn eigen fotoalbum. En weet je wat er helemaal voorin staat?

Een doopkaart. Die krijgt Levi straks ook als hij gedoopt is. En als jij gedoopt bent, zul je vast ook wel zo’n doopkaart hebben. En anders hoop ik dat je eens gedoopt wordt en zo’n kaart krijgt. Daar staat het zwart op wit dat je gedoopt bent. Om het nooit te vergeten. Maar het is nog mooier als het in je hart staat: ik ben gedoopt, ik hoor bij God, ik hoor bij de Here Jezus. En trouwens, dat staat niet alleen op je doopkaart, of in je hart, maar ook in Gods hart, die jongen, dat meisje hoort bij Mij. Ik zal er altijd voor hem of haar zijn. Iets mooiers is er niet.

bediening van de Heilige Doop aan Levi Nathanaël Visser (Psalm 62:6,7)

zingen  Gezang 335:6,9 

vraag aan de gemeente

ouderling van dienst, Ferry Koole, steekt de doopkaars aan en overhandigt de doopkaart 

dankgebed en gebed om de verlichting met de Heilige Geest 

tijdens orgelspel wordt de dopeling weggebracht en gaan de kinderen naar de kindernevendienst 

schriftlezing            Genesis 9:8-17

tekstlezing   ‘En dit,’ zei God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen Mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: Ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen Mij en de aarde.’ (Genesis 9:12-13)

verkondiging Thema: Sacrament in de open lucht

Gemeente van Jezus Christus, Christian en Janneke,

Okke Jager vertelde ooit, dat als zijn kinderen een regenboog zagen, hij hen trakteerde. Hij schrijft erover in zijn Bijbels dagboek: ‘Gedeeltelijk was dat een slimme tactiek, waardoor ik bij voorbaat de teleurstelling over een regenachtige dag omzette in een vrolijk spel: zoek de regenboog. Maar het was toch hoofdzakelijk een gevolg van mijn verbazing over de onverschilligheid, waarmee de christelijke gemeente de regenboog pleegt te bejegenen. Wanneer God de regenboog gebruikt als een teken, een sacrament in de open lucht, is het onbeleefd Hem te laten gebaren in de wolken, zonder erop te letten.’Tot zover Okke Jager. Hij was dus zo onder de indruk van de pracht van de regenboog, dat geschenk, dat teken van God, dat hij zijn kinderen in die vreugde wilde laten delen, er echt een feest van maakte, met traktatie en al. Wat mij betreft een heel goed idee. Dus vaders en moeders, opa’s en oma’s, ooms en tantes, neven en nichten… En kinderen niet te vergeten: zullen jullie goed opletten?? Een regenboog is zo iets moois dat je erom getrakteerd kunt worden!

Die Okke Jager noemde de regenboog dus een ‘sacrament in de open lucht.’
Wat is een sacrament? Een zichtbaar teken. Zo noemt onze tekst de regenboog ook: een ‘teken’. God maakt Zich bekend in Zijn Woord. Dat zou genoeg moeten zijn. Maar God doet er nog een schepje bovenop. Hij geeft ook tekenen, zichtbare tekenen, sacramenten. Zoals de doop. Dat de Here God zich aan ons verbindt – al vanaf het prilste moment – dat laat Hij niet alleen horen, maar ook zien, in het water op het voorhoofd, in de zegenende hand, terwijl die geladen woorden klinken: ik doop je in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Hoe klonk dat ook alweer in dat lied van Sela, dat we ook op het doopgesprek bespraken?

In het water van de doop,
zien wij hoe God zelf belooft,
dat zijn Naam voorgoed aan ons verbonden is.

Gods drie-enige naam verbonden met de onze, met die van Levi. We mochten het zien, we mochten het merken. En het herinnerde ook aan onze eigen doop: we zijn op Zijn naam gezet. Ongelooflijk, maar waar. En in dat andere sacrament, dat van het Avondmaal is het ook te zien, hoe ver God daarin gaat, hoe ver zijn liefde reikt, tot in de dood van zijn eigen Zoon. Je mag het zien, aan het gebroken brood, aan de vergoten wijn. Je mag het zelfs proeven. Geweldig, zulke extra tekenen, dat schepje dat God er bovenop doet!

Nou, zo’n zichtbaar teken zou je de regenboog dus ook kunnen noemen. Teken van het verbond vertelt onze tekst. Dat woord valt maar liefst zeven keer in ons Bijbelgedeelte! Zeven, in de Bijbel getal van de volheid. Zo vol, zo allesomvattend is dat verbond dat de Here God hier sluit. Hij sluit dat verbond niet alleen met Noach, maar ook met zijn nageslacht, met de mensheid dus. En met alle levende wezens. Ook dat kwetterende musje, dat blatende schaap en die spartelende vis; alles wat leeft en groeit, alles is opgenomen in dat verbond met God.

En teken daarvan is dus de regenboog. Trouwens, in ons tekstgedeelte wordt consequent over ‘boog’ gesproken. Precies hetzelfde woord als een strijdboog. Veelzeggend!
Want wat een geweldige boodschap is het, dat er gezegd wordt dat de Here God zijn boog in de wolken heeft geplaatst. En denk dan eens aan de vorm van de regenboog. Zo dus, van de aarde af gericht. Het was juist andersom. God had zijn boog op de aarde gericht en die getroffen met de pijlen van zijn toorn. De aarde was namelijk zo overspoeld door talloze zonden, echt bedorven door onrecht en misdaden, dat God besloot om de aarde schoon te spoelen, want zo moet je die zondvloed wel zien. God had lang geduld gehad, maar toen was zijn geduld op en zijn straf was groots.
Maar daarna begint de Here God opnieuw, Hij sluit een verbond met de mensheid, met de aarde, en als teken daarvan hangt Hij zijn boog in de wolken. Ik heb me laten vertellen dat als in het oude oosten twee partijen vrede met elkaar sloten dat ze dan hun boog – in ontspannen toestand met de pees naar elkaar toe – hielden. En zo mogen we die regenboog zien: als een teken van vrede, als een teken dat God niet meer toornen wil, de wereld niet meer onder water zal zetten.

Trouwens, ik zeg nu dat wij de regenboog zo mogen zien, maar in vers 16 staat dat die boog allereerst door God zelf gezien wordt: ‘Als Ik de boog in de wolken zie verschijnen, zal Ik denken aan het eeuwigdurende verbond.’ De regenboog is dus allereerst een herinnering, een teken voor God zelf. Geweldig, toch? Dat God zichzelf er ook aan wil houden. Dat Hij ook bij dat teken van het verbond, die boog, weer de eerste is.
En dan mogen wij mensen het ook zien. Die regenboog is dus een strijdboog, die  God in ontspannen toestand, als een vredesteken, in de wolken heeft gehangen. En dat brengt mij bij de doop. Net als bij de regenboog gaat het daar ook om water. Zonder water geen regenboog. Zonder water geen doop. Dat water bij de doop is ook water van de ondergang, waarin onze oude mens, zoals wij van nature, uit onszelf zijn, ten onder moet.
We hadden het daar bij het doopgesprek ook over. Die moeilijke tweede doopvraag: dat onze kinderen met ons delen in zonde, schuld en oordeel. Geladen woorden… Ze tekenen ons bestaan. Onze oude mens zeg maar. Die z’n doel mist, Gods doel, die telkens weer op zichzelf gericht is, die niet doet wat God wil, die zijn liefde in de wind slaat. Die oude mens moet eraan. Die moet kopje onder.
Maar het geweldige van de doop is, dat God dat nu precies belooft. Om nieuwe mensen van ons te maken, heel dat zondige bestaan schoon te wassen, tot we brandschoon zijn, gereinigd en geheiligd.
Ja, dat eerste deel van die doopvraag over dat oordeel, die zonde en schuld, is de donkere achtergrond waardoor het licht van Gods genade, van Zijn vergeving en vernieuwing in de Here Jezus Christus des te meer uit komt. Ja, wanneer zie je de mooiste regenboog? Bij de donkerste wolken! Dan zie je hoe die boog van Gods toorn afgewend is, weggehangen is in de wolken. Wat een genade! Amazing grace!

Over wapentuig, over strafwerktuig gesproken. Ik ken er nog één. Een verschrikkelijk executiemiddel, dat voor ons juist teken van hoop, teken van geloof mag zijn: het kruis! Omdat Jezus daaraan heel onze straf droeg, onze zonden en schuld, is het voor ons het teken van redding, de plek waar we Gods genade het diepst mogen ontdekken.

Terug naar die boog, die regenboog. Voor God zelf is het dus een teken om zich aan zijn verbond te houden, om zich aan zijn belofte te houden. De belofte, vers 15, om de aarde niet meer onder water te zetten, de aarde niet meer te vernietigen door het water.
‘Tja, dat komt na het afgelopen jaar toch allemaal in een beetje ander licht te staan. Met die overstromingen in Limburg, België en Duitsland. Na eerdere tsunami’s elders op de aarde. En ook als je de alarmerende berichten hoort over de opwarming van de aarde, over smeltende poolkappen, over een stijgende zeespiegel, dan denk je: mooi zo’n belofte van God, maar is het geen kwestie van tijd, dat het toch gebeurt? Niet in een veertigtal dagen, zoals in de tijd van Noach – nee veel langzamer – maar toch ook met desastreuze gevolgen?’
Laten we echter niet vergeten dat het hier om een verbond gaat. En een verbond heeft twee partijen. Aan de ene kant de Here God, met zijn belofte, met zijn geduld, met zijn trouw en liefde. En aan de andere kant de mens, wij dus. En we kunnen niet wegvluchten uit onze eigen verantwoordelijkheid. Als wij zelf bij wijze van spreken de boog wel gaan richten op de aarde, die uitbuiten, haar vervuilen en verwaarlozen, dan roepen we het zelf over ons af.
Ja gemeente, dat de Here God een verbond met de hele aarde heeft en wij zijn verbondspartners mogen zijn, zou ons toch juist heel zuinig moeten maken naar die aarde toe, ons zorgvuldig met de schepping, met dieren en alle levende wezens, moeten laten omgaan?!

Tegelijk voelen we ook wel aan, dat het hier nooit volmaakt zal gaan. Dat kunnen we aan dat doopwater al zien, teken dat we reiniging nodig hebben, telkens weer, van alles wat niet goed gaat, wat we niet goed doen. Maar je kunt het ook aan dat sacrament in de open lucht zien, aan de regenboog. Dat is namelijk een halve boog. Een hele boog is er in de Bijbel alleen bij Gods troon. We hoorden het aan het begin van de dienst, dat doorkijkje dat Johannes in de hemel kreeg. Hij zag dat ook daar een regenboog is, rondom de troon. Rondom, een hele boog dus, een regenboog in een cirkel. Ja, daar is het wél volmaakt. Op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde is er niets meer mis, geen vervuiling en verwaarlozing, geen kwaad en boze, geen zonden en wonden.
Zover is het nog niet. We wachten daar nog op. We verwachten het, als het goed is. En verwachten betekent ook tekenen van dat Koninkrijk oprichten: ook in hoe we nu met deze aarde, met de schepping, omgaan.
Ja, God zelf zal die vernieuwde hemel en aarde schenken, op Zijn tijd. En als voorteken daarvan mogen we de regenboog ook zien, die halve boog. Iemand noemde die eens een ereboog, een Arc de Triomphe. Ja, want de overwinning is al behaald. De overwinning op die verschrikkelijke vloed. Maar ook de overwinning op de zonde, de duivel en de dood. Door Jezus Christus. En ieder die in Hem gelooft, mag leven uit die overwinning en eens de eindoverwinning smaken, in Zijn Koninkrijk.
Zo ver is het nog niet, helaas. We zijn nog op weg, met vallen en opstaan. Maar de regenboog, die Arc de Triomphe, vertelt ons dat het komt, dat Hij komt. En hij vertelt ons ook dat Gods liefde eindeloos is. Zoals de boog van horizon naar horizon gaat en je hem ook nooit te pakken krijgt, zo oneindig en onbevattelijk zijn Gods liefde en trouw. En veelkleurig niet te vergeten. Zeven kleuren heeft de regenboog. Zo is Gods liefde: veelkleurig. Zonder zijn liefde is alles grijs en grauw. Zonder Hem is ons leven leeg en inhoudsloos, maar met Hem krijgt het zin en kleur. Belangrijk om je daar door te laten inspireren. Om die zin en die kleur ook te ontdekken. Ook samen met je kinderen. In de Bijbelverhalen die je leest, de liedjes die je zingt, de gebeden die je met ze doet. Ja, allereerst thuis. Ook daar hadden we het over. Dat het ook wederzijds is. Dat kinderen jou daarin ook kunnen leren. Het leven zo kleur mogen geven. Thuis, maar ook in de gemeente. Om je leven telkens weer te laten inkleuren en bijkleuren, in de kerk, de kindernevendienst, de club, op school, de catechisatie, op zoveel andere plekken, ook samen met andere christenen om je heen. Zonder dat wordt het echt lastig, toch?

Dat wil niet zeggen dat het alleen maar Hosanna en Halleluja is. Nee, nogmaals: die regenboog wordt juist zichtbaar tegen een donkere achtergrond. Ach, ik denk dat Noach het – vooral in het begin – niet zo op had met donkere wolken en regenbuien. Wat wil je? De herinnering was nog vers, aan die regen die maar niet stopte, dat water dat maar bleef stijgen. Maar die boog van God vertelde hem dat Gods verbond vast stond, zo vast als een huis, en dat hij op God mocht vertrouwen, dwars door alles heen.
Donkere wolken kunnen zich ook boven ons samenpakken. Donkere wolken van zorgen en onzekerheid. In wat voor wereld groeien onze kinderen op? Maar ook donkere wolken boven ons eigen leven: ziekte, verdriet, pijn, moeilijkheden en  moedeloosheid. Vergeet dan niet dat er een boog is, ijl (maar even te zien), maar zo prachtig, zo veelkleurig, zo veelzeggend: we vallen niet uit Gods hand, Hij blijft trouw, Zijn zon, Zijn licht en liefde blijven schijnen. Totdat die halve boog een hele boog geworden is. De cirkel rond is.

Joke Verweerd dicht:

DE WEG OMHOOG

Dit is wat altijd troostend bij mij blijft
at ik mag weten van een weg omhoog,
de brief die God in regenbogen schrijft
die lees ik nog met tranen in mijn oog.

Als alles om mij heen verliezen moet
de vreugde kwijnt en de ontroering sterft,
de aarde zwart van honger, rood van bloed,
ik huil om wat de toekomst van ons erft:

blijft slechts dit ene, dat mij uitzicht biedt;
de weg omhoog en in verwondering
wijs ik mijn kind, dat zij de kleuren ziet
en zie haar blije ogen als ik zing…

Amen

zingen           Zingende Gezegend 2:1,2,5 In zeven kleuren rijst omhoog 

dankgebed en voorbeden

collectemoment 

zingen           Psalm 136:1,2

zegen

orgelspel